Старонка:Сузор’і (1926).pdf/7

У ПАЛЕТКАЎ-КРАСЫ

У палеткаў-красы я узяў галасы,
А з калосьсяў я зьвіў сабе струны,
А з сталёвай касы я дадаў к ім басы,
Каб грымелі, бы ў небе пяруны.

Я за музу к сабе ўзяў, прырода, цябе,
Каб ты казкі аб жыцьці шаптала,
Каб мне жыць не ў жальбе, а стаяць ў барацьбе,
Бараніцца ад злоснай навалы.

Будзь паслушнай ты мне, і ніхто не зжане
Нас з табою з жыцьцёвай дарогі,
І ніхто ня ўпікне ні цябе, ні мяне,
Што мы целам і духам убогі.

1925 г.