Гэта старонка не была вычытаная
Зьява XVII-я.
Выходзяць з бакоўкі Гарбуз і жонка.
ГАРБУЗ.
Вось табе суд, вось табе і цуд, абабілі бакі, выдралі бараду яшчэ ў адседку садзяць на тры дні.
СТОРАЖ.
А хіба-ж я не казаў, — тут праўда жыве.
ЖОНКА.
На сухі лес такі суд, чапялу пакінула ў хаце, а на судзе чапяла апынулася пры мне, сядзі баба тры дні ў халодніцы.
Зьява XVIII-я.
Выходзіць Авечка.
АВЕЧКА.
Гэта ня суд, а, пшэпрашаёнц, нейкае глупства, я на паноў шапнуў гром, і за гэта ў адседку на тры дні.
СТОРАЖ.
Ну, годзе, суд ідзе… (А сам за цыліндар).
Зьява XIX-я.
Выходзяць з бакоўкі Старшыня, за ім упраўляючы, Пісар і Судзьдзя.
СТАРШЫНЯ.
Дзякую, што не запомнілі. (Падае пальто).
СУДЗЬДЗЯ. (Надзявае калёшы).
СТОРАЖ. (Падае цыліндар).
ПІСАР — (кіёчак).
