Гэта старонка не была вычытаная
ЗЬЯВА І.
Юзя і Але́сь.
Юзя (сядзіць перад люстэркам і чэрніць сабе́ бровы).
Але́сь (каля яе́). Юзя!
Юзя. Чаго табе́?
Але́сь. Юзя! ці як на маму кідалі пясок, яна нічога ня чула?
Юзя. Не. Ужо нічога.
Але́сь. А ці?..
Юзя. Дай супакой, — ня муч!..
(Паўза).
Алесь. Юзя!
Юзя. Чаго?
Але́сь. А ці гэтую булку, што ляжыць у кухні, можна мне́ зье́сьці?
Юзя. Можаш. Сягоньня прынясу другую, яшчэ смачне́йшую.
