Старонка:Спатканьні (1925).pdf/10

І вось я повен ўсім тым сугуччам,
Што тут разьліта, што тут жыве,
І сьпее, сьпее напеў жывучы,
А радасьць шчасьця сьпяваць заве,

Заве і кліча, як постаць жніва;
А дзесь-та колас паклон мне б‘е,
Вярнуся хутка, жыцьцём шчаслівы
Я к новай працы і барацьбе…

Кіславодзк.
1925.

|}