Гэта старонка была вычытаная
Ой, ня быць мне перапелкай,
Крылейкаў ня меці,
Ні ў бор шчыры, ні ў лес цёмны
Мне не даляцеці!
Найгарчэйшыя у лузе
Ягады каліны,
Найцяжэйшая на службе
Доля у дзяўчыны.
Як я выйду маладзенька,
За вароты ў поле,
Паліюцца самі сьлёзы
З цяжанькай нядолі.
Ой, крывава паліюцца,
Мае горкі сьлёзы,
Бы расіца ў летню ночку
З беленькай бярозы.
Плачуць вочы век да веку
Дома і на полі—
Не па добрым чалавеку,
А па добрай волі.—
|}
|
АБ МУЖЫЧАЙ ДОЛІ. Ходзяць гутаркі па сьвеце Па балючай, па вячыстай Зьвёў сваю нядолю-долю.
|
