Старонка:Смоленскій этнографическій сборникъ. Часть IV (1903).pdf/621

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

4 е).

(С. Бочарово, Юхн. у.).

Зимляничка дарагая
Па закрытію расла;
Ты, княгиня маладая,
Съ княземъ въ терими жила.
Какъ у князя былъ Ванюша,
Ваня клюшникъ маладой.
Ваня клюшникъ, мой раздушникъ,
Чужу сторану спазналъ.
Какъ ударилъ онъ[1] княгиню,
Онъ ни зла́тымъ, ни кальцомъ.
Но княгиня къ нему льнула,
Какъ сарочка на плечахъ.
«Ты пайдёмъ пайдёмъ, Ванюша,
Спать на княжинску кравать».
Па славеснымъ разгавору
Князь дазнался да жаны.
— «Ужъ вы, слуги маладыи,
Слуги вѣрныи маи,
Вы падитя, привядитя
Ваню клюшника ка мнѣ!»
Какъ вядуть, вядуть Ванюшу,
На нёмъ вѣтрымъ кудри вьють.
— «Ты скажи, скажи, Ванюша,
Сколька лѣтъ съ княгиній жилъ?»
— Пра то вѣдала падушка
Са пяриный съ пухавой,
Ящо зналъ пра то Ванюша…
Какъ павѣсили Ванюшу
На шалковымъ паясѣ,
Ваня ножками забрекалъ,
Атъ княгини жисть сканчалъ.

Татарщина.

5.

(С. Даньково, Смол. у.).

Татары полонъ дѣлили; теща зятю доставалась.

Ай, у поли, ай, у чистинькамъ,
Тамъ палонъ дялили:
Таму-сяму паланянычка,
Тёща зятю даставалася.
— «Атваряй, жина, щитовы вароты:
Вязу табѣ пирямѣнушку,
Дятёмъ тваимъ — ускармленицу!»

6.

(Сельцо Самохотовка, Смол. у.).

Теща зятю, татарину, доставалась. Бабушка внучка, татарченка, въ колыбели колышетъ.

Наѣхали 2 ўсё татарины,
Наѣхали ўсё татарины, 2
Стали яны 2 дяльбу дялити,
Стали яны дяльбу дялити: 2
Таму-сяму 2 па татарину,
Таму-сяму па татарину; 2
Дасталася 2, ой, теща зятю,
Дасталася ой теща зятю. 2
Загадаў зятька 2 три дѣлы дѣлать,
Загадаў зятька три дѣлы дѣлать: 2

  1. Подъ Москвой поютъ: „Онъ не даривалъ“… Н. Я.