Гэта старонка не была вычытаная
Ці не добра было-бы нам, брацці,
Старадаўнымі словы пачаці
Сказ аб Ігара трудным паходзе,
Святаславіча князя прыгодзе?
А пачацца сягачасным ладам
Песні той, - не Баянавым складам!
бо Баян чарадзейны, як песняй,
Захацеў каму пеці пачэсне,
Расцякаўся ён мысляй па дрэву,
Шэрым воўкам па полі пасеву,
Сізакрылым арлом пад аблокі, -
Так захопліваў свет ён далёкі!
Помніў ён бо, як кажуць, старыны
І разрухі ўсе даўных часінаў.
Выпушчаў дзесяць сокалаў радам
Ды на белае лебедзяў стада.
