Старонка:Раніца рыкае (1925).pdf/32

Кудлата-зялёныя хвалі
чупрынаю кудзер кудзеліў, —
ветры-ж мяне калыхалі
ў ядрана жытняй пасьцелі.

Ўсьміхалася Сьвіслач мне срэбрам,
на пуні прывязваў як прывязь.
Апрануты латаным зрэб‘ем,
у хаце мужычай я вырас.

|}