Старонка:Раніца рыкае (1925).pdf/22

Не баіцца ўжо ён больш матора, —
уцякаць ня хоча ў вербалозы.
Так было, было яшчэ учора,
а сягоньня трактар дай ў палосы.

Дык званеце, зоры, па-над кручай!
Хай ня журыцца газьніца бляскам,
хай сыгнал электрыкі бліскучай
мільгане ў лучнік сялянскі.

|}