Старонка:Раніца рыкае (1925).pdf/14

ПЕСЬНЯ СОНЦУ

То ня полымя ўсплывае ўгору,
а яснае сонейка з-за бору, бору:
Гэй, яснае сонейка
з-за бору, бору.

Прамяніся, сонейка, у полі —
крынічнай вадзіцай цябе мы напоім.
Гэй, крынічнай вадзіцай
цябе мы напоім.

Твая радасьць хай бліскаўкай льлецца
па лісьці залёненькім, буйненькім вецьці.
Гэй лісьці зялёненькім,
буйненькім вецьці.

Няхай схіліць галоўку дуброва
на павеках тваіх ой-да яснабровых.
На павеках тваіх
ой-да яснабровых.