Гэта старонка не была вычытаная
Пані моршчыць горды лоб:
Ёй не вераць злыя дзеці, —
Што да шчасця шлях праз гроб —
Ў пана-бога, на тым свеце;
Што лізаць скаварады
Там не будзе з іх ніводны…
І буяняць гарады, —
Муціць шатан дух народны!..
Абраслі шляхецкі рай,
Як смаўжы, святыя прошчы,
Гвалт і нэндза цераз край —
Гэта твар шаноўнай Польшчы.
Але грымне грозны гром, —
І сама крутой дарогай
Знойдзе пані лад і дом
Пад крылом святым у бога.
1932 г.
|}
