Гэта старонка не была вычытаная
Учора смерць была, як тэма,
Як жаль, рыдалі хмызнякі.
І адцвіталі хрызантэмы
І нараджаліся ваўкі.
Труною тхло ад панскай цноты,
Як ад радкоў плюгавых строф…
Замежным кашлем кулямётаў
Канаў расійскі Саваоф.
З ражна разбітай райскай брамы
Звісаў архангела шкілет.
І быў жывым малюнкам драмы —
Раздзёрты напал эпалет.
|}
