Старонка:Пунсовае раньне (1926).pdf/56

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Ня сумуе — яму весела,
Думак рой — арліны лёт;
Гляне вечар — торбу зьвесіў
І пільней у карагод.

Расхіліла кудлы раніца,
Промень асьвяціў зямельку
Раць бунтарская — буяніцца,
Грае новы лад жалейка.

|}