Старонка:Прозалаць (1926).pdf/48

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Фабрыкант, ён нам памагаў?
Скажам проста, заедзе па вуху,
ну і душыць, як толькі мага
Па задворках мы трэскі зьбіралі, —
ці-ж маглі мы купіць шурку дроў?..
Мы сухоты ў грудзёх гадавалі,
гадавалі ў сухотах сыноў.
Гэй! Усе працаўніцы, жанчыны —
Мацнейшымі быць мы павінны!
Хай жыве правадыр наш Ільліч —
ён узьняў нашай вольнасьці зьніч!…

Падросткі сваволяць, жарты…
Рабочы жанчын прывітаў.
Дзяўчат комсамоліць Марта…
фабзаўком кніжкі прыслаў…

Дзе ні глянь — чырвоныя йстужкі…
Там пяе грамада дзяўчат. —
хлопцы жартам памогуць частушкай…
Па заводзе ўрачыстасьць, парад…

|}