Старонка:Прозалаць (1926).pdf/29

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная
∗     ∗

І па цаглінцы… так з году ў год
разбураны край будавалі.
І пакутна — сьлязьлівая песьня яго
стала радасным звонам сталі.
І… зноў загулі на заводах машына,
новае ёсьць — нястала руінаў.
І ў гэтай працы, дні і ночы
комсамол — чорнарабочы.

∗     ∗

Калісьці зналі: — сутарэньне,
мазоль крывавы на руцэ;
гарадавога, пана цемень
і кастлявы ГВС.
А цяпер жыцьцё ня зломяць!
Хай гудзе вірлівы вецер!
— Комсамол — у фабзаўкоме,
— комсамол — у сельсавеце.