Старонка:Прозалаць (1926).pdf/27

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Ну што-ж, няхай гуляе,
бо як толькі ўзлуешся — бяда.
Паўстаньне, бунт уздымаюць, —
ну і сонца з імі ў ладах.

І гуляюць разам забавы…
«Вясёлы» народ, што й казаць.
На заводзе кашлям крывавым
рве грудзі рабочая раць.

Прывозяць вагонамі камень
выгружаць рабочы ідзе
Узьвіваецца пыл слупамі
ў грудзёх рабочых гудзе.

А рабочыя песьні сьпяваюць,
ні куточка ня знойдзеш цішы.
Няхай сонца панкоў забаўляе,
наша сонца — песьня машын

Няхай сонца званіцы ліжа,
а нас электрычнасьці сьвет.
Наша мэта ўсё бліжай і бліжай,
яна вабіць, yа перад заве!

24/III—25 г.

|}