рэйскай нацыянальнай абмежаванасьці высувае свой твар сінагога. Каго хацела пацешыць гэтым Белдзяржкіно, на каго разьлічыла яно свой фільм? На беларускага, на яўрэйскага рабочага? Дык яўрэйскі-ж рабочы даўно ўжо раскусіў і сваіх буржуяў і сваю сінагогу і ня мае з імі нічога супольнага, як і беларускі рабочы з царквой. Навошта яму тыя здымкі сінагогі, якія некалькі разоў паўтараюцца ў фільму?
Мы лічым, што "Его превосходительство" вымагае яшчэ грунтоўнейшай перапрацоўкі, у часе якой адтуль трэба выкінуць усё лішняе, усё тое, што зьмяншае агульную каштоўнасьць фільму. Трэба прыслухацца, што гавораць рабочыя пра фільм, Ды не чакаць, пакуль яны самі прыдуць і скажуць, а пайсьці на прадпрыемства ды запытацца, організаваць дыспут. Ленін калісьці казаў, што з усіх мастацтваў для нас цяпер самае патрэбнае — гэта кіно. Кіно — самае даступнае мастацтва, а таму ў ім трэба асабліва старанна перапрацоўваць матэрыял і яшчэ больш старанна выкідаць усякія шкодныя моманты.
Белдзяржкіно — організацыя яшчэ маладая, таму і ня дзіва, што яна ня здолела перамагчы пабочных уплываў і наогул нарабіла шмат памылак. Трэба болей прыцягнуць увагу нашай грамадзкасьці да пытаньняў кіно наогул і беларускага кіно у прыватнасьці, — тады, лягчэй будзе выкрыць: паправіць дапушчаныя дагэтуль памылкі.
