III
Ледзьве дацёгся і хрыпнуў дрот
(у старшыні сашчаміўся рот).
„Дзённая зводка:
Харчовы склад
Ў ноч на такое… адбіў напад.
Варта паранена. Вестак жмут —
Арыштавана таварыш Блут…
Чорная здрада (і голас хрып)…
Ў даснай рукою вяла падрыў…
Так… запішыцё, гаворыць Бэн,
Банда у межах раёну N.
Высланы ўчора туды продатрад
Сёньня зьвярнуўся у горад назад“.
Голас асекся, і змоўк тэлефон,
— Чорная здрада… прамовіў ён.
Кроў загула, зашчымела тут…
— Арыштавана таварыш Блут.
З фронту прыехаў, была як вясна,
Значыцца ўсё гэта толькі мана?
Кожнае слова было, як удар,
Ў кожным варожы і здрадны твар.
Верыў… даводзіла справа ўся,
І… не дагледзеў, і вінен сам.
У памяці стала: — лічыў за сваю…
Тут каля сэрца хаваў зьмяю,
Не, рэволюцыя, ты адна
Ведай чэкіста душу да дна…
Выўяў кавалак паперы, сам
