Старонка:Пракосы напамяць (1932).pdf/9

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

Не! гэта тысячы молатаў гром,
Залп баявога наводу.
Не! гэта песьня ідзе напралом
Цераз агонь і воду.

Табе аддаю я, рэспубліка, ўсё,
І голас мой сонцам наліты.
Я поплеч з табою —
Крысо у крысо
На штурмах эпохі вялікай!

Менск, 29-IX—31 г.

|}