Старонка:Пракосы напамяць (1932).pdf/86

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

Крым і ўсё што прыгожа.
Але хто век свой
За працай пражыў,
Ён на курорце быць
Можа!

Прыдзе на пляж гэта,
Ясная мосьць,
Думкі і клопаты ў мора!
Да вас падыходзяць:
— Жаданы госьць,
Скіньце, даволі аборак!

І пакрысе
Ападае міраж, —
Я на зямлі, ці на небе,
Тут вам і сонца,
І мора,
І пляж,
Словам, усё, што трэба.

Носяцца чайкі
У гомане хваль,
Сонца —
Загарам на целе…
Поруч са мною татарын-каваль,
Разам ляжым
І пацеем!

Цела распалена,
Над галавой
Сонца палае, як горан.