Старонка:Пракосы напамяць (1932).pdf/67

Гэта відно: ён Комуне ня здрадзіць,
Ён не надзене нявольніцкіх пут.

Тонкай струною нацягнены провад
Дзесьці далёка ўрэзаўся ў сінь…
Заўтра профэсар, пахмурыўшы бровы,
Скажа: залічана,
Добра зусім!

Менск, 1929 г.

|}