Старонка:Пракосы напамяць (1932).pdf/62

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

Неяк ладна хрыпіць пад нагамі мароз…
Слаўна санкі плывуць па дарозе,
І поэт, ён умее змагацца за лёс,
Быць на крэйсэры простым матросам.

Ён умее змагацца, на варце стаяць,
Будаваць, бараніць ён умее.
Зложыць песьню, і гэтую песьню сьпяваць
Будуць ветры сьпяваць і завеі!

І калі абарвуцца падчас берагі,
Кожны зьменіць пяро на вінтоўку,
Стане той за гармату, на крэйсэр другі,
Песьню, песьню сьпяем перад бойкай.

|}