Старонка:Плынь (1927).pdf/78

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Усёй стравай, чым хаты багаты.
Яны мне спрыяюць кругом, —
Я-ж сёньня зрабіўся крылаты!

Ахвяру я вам прынашу:
Сярэбраны келіх сьлязінак!
І толькі аб тым і прашу:
Хай цягнуцца плыні гадзінак,
Што сёньня я ў сэрцы нашу,
Чым смутак душы разваджу,
У чым цмок адзіноцтва загінуў!

Малюся і сьлёзы лію…
Душа — нібы фарбы вясёлкі,
Душа — нібы птушка ў гаю,
Душа — нібы красачкі-зёлкі!
Я сёньня — Адам у раю, —
Адвечную песьню пяю,
Бягу па прыступках вясёлкі!

Праз вочы даведаўся я,
Што я ужо сёньня каханы!
І роднай зрабілась зямля,
Братамі — лясы і паляны!