Вецер, братка,
Адкуль ты дзьмеш?
Адкуль ты песьні свае вядзеш?
Чаго так сумна,
Чаго маркотна,
Багатадумна,
А мо, гаротна, —
Калі былінку
Да глебы гнеш?
Калі галінку
У крыж жагнеш?
І нейкі ўспомін
З душы ўстае,
Калі у комін
Лады свае
Зацягне мляўка
Той драматур,
А з дрэва каўка
Зьляціць на шнур…
