Як-бы говора: прачніся, устань,
Ў ясныя, зорныя вочы заглянь, —
Маці-прырода твой шлях асьвятляе!
Вырасьцеш, выбераш веру сабе:
Веру у вечную волю прыроды.
Вольнай навукі пазнаеш выгоды,
Будзеш удзельнікам ў гэтай сяўбе, —
З цемраю пройдзеш свой шлях ў барацьбе,
Моцнае дзіцятка моцнай прыроды!
Сонца хай патэрам будзе для нас!
Росныя травы — хай будуць крапілам!
Хвойныя пахі — нязьменным кадзілам!
Сьвечкамі — Зоркі; між іх: Валапас,
Рэя, і Рыбы, і Ружа, Пэгас…
Прага да ведаў — і звонам і білам!
Псальмамі — гімны чаканьня вясны,
Майскае сьвята і провады лета,
Сьпевы каханьня, чым сэрца угрэта.
Жоўтаму полю паклон паясны
Хай ахвяруюць дачушкі, сыны, —
Іншых ахвяр хай ня знае плянэта!
Бібліяй будзе прыроды закон,
Будуць прарокамі людзі навукі:
