|
За студнем, лютым — веснаход.
За жніўнем — восені прыход.
І вось, зямля свой карагод
Навокал сонца рушыць ў год.
На вёсцы „Вёска“ загула,
Як тая рупная пчала,
Ляціць сюды, ляціць туды,
І вабны гук яе дуды
Чуваць па хатах бедакоў
Ды іх сяброў — сераднякоў.
І з „Вёскай“ звыкся селянін.
Ці-ж многа вольных тых часін!
Але газэту пачытаць,
Нядзельку, сьвята скарыстаць —
Ужо так любіць не адзін
Наш беларускі селянін.
Газэта шмат чаго нясе
Ад цэнтру рупнага — касе.
|
