Гэта старонка не была вычытаная
∗
∗ ∗ |
Глядзі-ж, глядзі-ж:
Той самы крыж
Ляжыць ля іх у сьнег нічком,
Нібы скасіла пяруном.
Ці шабляй зьбіты,
Ці штык сярдзіты
Праткнуў яго?
Па полі рэха:
Ого-го!
Па полі громы-пяруны.
Бягуць і нашы, і паны…
∗
∗ ∗ |
— Матка боска, колькі іх, колькі!
Шэпча старая,
За ёй маладая:
— Рыгорка, Рыгорка!
Шукалі-ж мы столькі!..
— Кінь, цётка, кінь, малодка!
Калі не памерці,
Дык дзень сьцерці! —
Сьмяецца Чырвоны,
