Старонка:Плынь (1927).pdf/119

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

МІЛЬЁН

I

Чырвоная ночка.
Бялюткі сьнег.
Ні хаты, ні хлявочка,
Ні жартаў, ні пацех…
Эх, прытулі сыночка.
Эх — грэх, эх — грэх!


∗     ∗

Дык-жа на ўсім сьвеце
Вецер, братка, вецер,
Завіруха круціць.
— Хлопцы, спрытны будзьце!
Зьбіў саўсім падноску, —
Каб на вёску, ў вёску!

II

Вёска, ці маёнтак…
— А-ну, адчыняй,