Гэта старонка не была вычытаная
| ДЗЬДЗДЖ | юЮ | ||
| дзеці | дождж | уюн | маю |
| дзень | сяджу | цюцька | мыю |
| дзьверы | хаджу | юшка | чую |
| рэдзька | барджэй | юргіня | пяю |
| дзядзька | ураджай | Юлька | клею |
| Сядзіць на кані, а пытаецца, дзе конь. Годзе табе бібікі біць, казаў бацька. Не ўважай на ўраджай, а жыта сей. Два суседы едуць, дзьве суседкі ядуць. Званок у полі дзын-дзын. Вужакі і жабы абуджаюцца на вясну. Дзякуем за хлеб, за соль, за кашу, дый за міласьць вашу. Барбара масьціць, а Мікола гвазьдзіць. Луста ды капуста, ня будзе ў жываце пуста. Паўлюк сеў на крук. Юры пасець каровы, а Мікола коні. Надзьмуўся, як мыш на крупы. Аднаго Юрку ўпусьцілі, і ўся хата заюрылася. На Узьвіжаньня пару — гадзіны і вужакі хаваюцца ў нару.
Прыказка. Каб ня ежка, не адзежка, дык была-бы грошай дзежка. Каток і козьлік. Там коцік вусаты па садзіку бродзіць, | |||
