Старонка:Пералажэнне некаторых баек Крылова (1903).pdf/10

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная
— 8 —

А твой нара́ў и ротъ съ клыкамы
Ци тутъ пакинишъ,
Ци во́зьмишъ на Амуръ?
— Пакинуць!—Во, здурэла баба,
Якую чапуху вярзье,
И несинетицу[1] нясе!
Тады зязюля: такъ сказала:
Нехай сабѣ мая и чапуха—
Да тольки быць табѣ
Къ вясьнѣ бизъ кажуха̀

|}



ЛИСЬЦЯ и КАРЕНЬНЯ.

У зяленай дали́ни
На кудрявамъ дзе́ряўцы
Лисьцяйка шумѣ́ла,
Зъ вѣ́трыкамъ шапта̀лась,
Горда вяличалась,
Сабой выхвалялась.
Во якъ мы прыгожа
Дзе́ряўцо урядзи́ли,
Адны мы дубро́ву,
Усю узьвисялили!
Шыро́ку дали́ну
Тольки мы украси́ли!
Да насъ жо́дный годъ,

  1. Небылицу.