Перайсці да зместу

Старонка:Пан Сурынта (1930).pdf/44

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Сурынта. Ты што, руды сабака, устрывожаны?

Аканом. Ды з мужыкамі, значыць, ваяваў!..

Трызна. Чулі, ужо — чулі!

Сурынта. Скажы, якія весткі ёсьць пра Віцьку- парабка?

Аканом. Ужо ніякіх! Віцька галавою налажыў, ад чумы памёр!..

Гарбарын. Самая найлепшая для гада сьмерць!..

Сурынта. Гэта няпэўныя весткі!

Аканом. А чаму, вялікі пане, запыталі?

Сурынта. Кажуць, ён у гайдамакаў!

Аканом. Быў, а цяпер на тым сьвеце!

Трызна. Вось гэта весткі!..

Сурынта. Ня зусім, кажу, пэўныя!..

Гарбарын. А калі і так, ды больш увагі на сваю старожу!..

Сурынта (да аканома). Зараз-жа бяжы да майго дазорцы і скажы, уланы каб былі на месцы і коні ў даглядзе!..

Аканом. Усё, панок, на месцы, але-ж той Віцька на тым сьвеце! (Пабег).

Сурынта. Перасьцярога быць павінна!

Трызна. Табе трэба ў караля гармату папрасіць!

Гарбарын. Ды кароль не пашкадуе яму і дзьве гарматы!

Сурынта. Ёсьць у мяне свае ўланы ўдалыя: людзі надзейныя, коні ліхія, самапалы…

Трызна. Ну, дык за пана Сурынты моц!..