Гэтаж тут працуець сям‘я маладых сіл, каторые не шкадуюць ахвяраваць сваё жыцьцё, сваё шчасьце за вялікі Беларускі Народ!..
— Сьвятое гэтае месца, куды з самых глухіх куткоў краю прыходзяць оклічы, каторые зьяўляюцца на страніцах „Нашае Нівы.“
Сам мазалісты аратай апісваець сваё шэрае жыцьцё.
Пры цяжкай працы дзяўчына пяець сваю родную, зразумелую ей песьню.
У нядзелю шмат хто пакідаець паганую выпіўку і чытаець сваю родную газэту, дзе ўсё напісана зразумелай яму мовай.
Ужо пачынаець ён разумець, што і бедны „просты“ мужык маець значэньне ў агульным жыцьці ўсіх народаў, што і ён мае вартасьць нейкую на сьвеце, што і на яго зварочваюць увагу і асьвячаюць яго розум…
∗ ∗
∗ |
Ціха ў зале рэдакцыі. Далёка за поўнач. У гэтай цішыні я з нейкай гордасьцю думаю:
— Толькі сем гадоў працы, і сколькі пасьпелі зрабіць тры пастаянные органы: „Наша Ніва“, „Саха“, „Маладая Беларусь“.
Сколькі пекных кніжак выдалі!
Сколькі здольных паэтаў і пісьменьнікаў зьявілася!
Беларускі тэатр… беларуская музыка, песьня… беларускіе сьвяты-гульні…
Хутка нарастаюць працаўнікі на нашай роднай ніве.
Усё гэта даець энэргію і надзею. Багата наша будучына! Багаты наш Беларускі Народ! Многа шчырых сыноў ёсьць на зямельцы Яго!..
∗ ∗
∗ |
Сьвятое гэтае месца, бо яно родзіць зярняты прасьветы для ўсяго вялікага Беларускага народу.
Зьмітрок Бядуля.
