Гэта старонка не была вычытаная
Ад вокамгненнае маркоты,
Нібыта ў шыбы стукаў Швейк[1],
Згубіўшы маршавую роту.
ШВЕЙК:
— Так што, дазвольце далажыць,
Ніхто пусьціць ня хоча ў хату…
О то-ж становішча, скажы,
Нібыта з нашым фэльдкуратам[2],
Любіў ён колісьці мяне,
Хоць і прайграў пасьля другому[3],
І вось прапіўшы ўсё, што меў,
Ён папрасіў аванс пад бога.
А хто пад бога дасьць аванс?
Усім апрыкрыў гандаль гэты…
Гандлююць ім па гэты час
Уладары старога сьвету.
У „Поўнай чашы“[4] ёсьць усё,
Там многа рознага народу…
- ↑ Швейк — гэта герой твору чэскага пісьменьніка Гашэка. „Похождение бравого солдата Швейка“. Твор гэты Мае некалькі частак. У аднэй частцы аўтар падае Швейка ў расійскім палоне. Вось за гэтым не бязгрунтоўна Швейк у маім творы гаворыць аб былой Расіі.
- ↑ Фэльдкурат — гэта вайсковы ксёндз.
- ↑ Гашэк падае фэльдкурата, як п‘яніцу і карцёжніка. Калі Швейк быў дзяньшчыком у гэтага фэльдкурата, то гэта духоўная асоба прайграла свайго дзяньшчыка ў карты паручніку Лукашу.
- ↑ „Поўная чаша“ — гэта назва піўной у Празе, аб якой часта ўспамінаў Швейк.
