Гэта старонка не была вычытаная
Толькі сормаўца штосьці няма…
А такое пакінуць насеньне
Гэта значыць ня выкакаць плян…
ШАЛЮТА:
— Набліжаецца час…
Са старога амбону
Нячуваную казань пачну гаварыць.
А скажы мне, Залыскі,
Хіба не адчуў ты,
Што паганая справа папа?
ЗАЛЫСКІ:
— Я таксама пра гэта мяркую…
Адплывае наш хлеб…
Дзе-ж збавеньня шукаць?…
Пагляджу яшчэ далей,
Калі
Надалей так усё застанецца,
Калі гэтыя барбары голаў ня скруцяць,
Скіну рызу,
Пайду у колгас,
Буду пісарам…
ШАЛЮТА:
— Ты так мяркуеш?..
Не пра хлеб я з табой гавару…
Я другое на ўвазе тут меў…
Ты шырэй, ты глыбей паглядзі!..
ЗАЛЫСКІ:
— Што карысьці з туманнае шыры,
