Гэта старонка не была вычытаная
Пралятала ластаўка па сялу,
Па сялу,
Заклікала ластаўка на сяўбу.
Шчабятала ластаўка па сяле,
Па сяле,
Брыгадзіраў клікала да сябе.
— Выйдзі, выйдзі раненька, брыгадзір,
Брыгадзір,
— На палі колгасныя паглядзі.
— Адамкнула зоранька ясны дзень,
Ясны дзень,
— Што ж брыгаду сейбітаў не вядзеш?
— Хто-ж дазволіў сейбітам доўга спаць!
Доўга спаць?
— Штосьці ў полі трактара ня чуваць?..
Абудзіўся раненька брыгадзір,
Брыгадзір,
Ды брыгаду сейбітаў разбудзіў.
3-яя ДЗЯЎЧЫНА:
— Толькі золак ночаньку замыкаў,
Замыкаў,
Брыгадзір з брыгадаю уставаў.
Толькі майго мілага ня было,
Ня было,
Ён сядзіць ад вечара за сталом.
Цэлу ночку думае аб сяўбе,
Аб сяўбе.
Ён паклікаў месяцы да сябе:
