Гэта старонка не была вычытаная
Як толькі радзіўся, на трэці дзень —
Атрутай царквы напаілі…
Дзіцё — гэта творца для будучых дзён,
Дзіцё — гэта новая сіла…
А часта
Апошнюю іскру ў грудзёх
У боскай купелі гасілі…
Пад купалам бога і дзікай маны
Мільёны імкненьняў хавалі…
Пры гэтым
Звар‘ёвана білі званы,
Пужалі нямыя аддалі.
Дзілім-дзілім
Дзілім-бом!..
Дзілім-дзілім
Дзілім-бом!..
Пад гэтую песьню тут падалі ніц,
Чагосьці шукалі ў аддалях…
Пад гэтае солё паганскіх званіц
Тут праўдай людзкой гандлявалі.
Карыліся звону лясы і палі.
Ці чула хоць сэрца малога,
Што лепшага творцу на гэтай зямлі
Катуюць у боскім палоне?
Пад дзікую жорсткасьць зьбянтэжаных дзей,
Пад выкрыкі боскай капэлі
На сьмертную кару ішоў Галілей,
Сябе выракаўся Капэрнік…
................
