Гэта старонка не была вычытаная
Дагарэла між зорных глыбінь.
На орбіту тэй зоркі тады
Наляцела камэта аднекуль
І скрышыла ў агністую моль
Фантастычную зорку сусьвету.
Шмат вякоў тае зоркі няма,
Нават сьледу ў зорных прасторах…
Быццам рэшткі былых караблёў,
Дзесь плывуць ад яе мэтэоры.
А да нас толькі сёньня дайшлі
Аб крушэньні трывожныя весткі…
АГРАНОМ:
— Кінь расказываць нейкія сны!..
Час пасеяў у сэрцы трывогу.
Час да дзеяньня кліча людзей…
Азнаёмся.
Вось нашыя пляны!..
Толькі я аб конкрэтным раней
Расказаць табе сёньня павінен.
Слаўны хлопец Сініцкі,
Але,
Давяраць яму вельмі ня варта.
Ён тупіца,
Ён кожнаму з нас
Рад служыць нібы Жэк пакаёвы,
Абы добрую костку прыдбаць…
Сродкі ёсьць у нас…
Нашы крыніцы
Перасохнуць ня могуць… абы…
