Няхай сягоньня нашы брыгадзіры
Па ударнаму работу расплянуюць,
Ды аба ўсёй працоўнай сіле
Мне да ад‘езду сьпісы падрыхтуюць.
Уважліва прагледзяць у блёкнотах,
Памылак дзе, каб, часам, ня было там.
Як толькі скончым першыя работы,
Мы у паходы пойдзем на балота.
Мэліорацыю пачаць павінны
Мы безадкладна гэтым летам…
Дзе зелянее зараз багавіньне,
Там будуць слаўныя палеткі.
НЕ ЗАЧЫНЯЮЧЫ СХОД КОЛГАСЬНІКАЎ,
ЗАГЛЯНЕМ У КВАТЭРУ ДА АГРАНОМА
АГРАНОМ
(сам з сабой):
— Бывае розны гром і розныя навалы.
І вось у рытмах вольнае стыхіі,
Ці гэта рытмы ветру, ці вады,
Я чую крокі дальняй навальніцы,
Я чую рэха дальніх пяруноў.
Тады мне сьняцца громы баявыя,
Тады мне сьняцца даўнія франты.
Я — афіцэр, я — сын культурнай клясы,
Я бараню ад гунаў слаўны Рым,
Магутны Рым, вялікае культуры,
Ня тэй культуры, што яны
Стварылі пяцігодкамі і пяцідзёнкамі…
