Гэта старонка не была вычытаная
Ёсьць толькі міт.
Няма на сьвеце бога,
Стварыла міт фантазія людзей…
І ў нашы дні
Прыйшоў ад мітаў дальніх
Апошні бляск апошняга сьвятла.
Я гэта зразумеў
У той кашмарны момант,
Калі чырвоных белым выдаваў…
У выкрыках „гура“
У дзікім звоне зброі
Тады я чуў хаўтурныя псальмы.
З тае пары
Я сеў шукаць у кнігах
Адказ сваёй абуранай душы…
................
О, памяць, памяць, памяць,
Не адчыняй крывавыя сьляды
Мінулых дзён!..
Вось брацкі могільнік…
Я дзесяць год назад
Тут выдаваў чырвоных…
................
СХОД КОЛГАСЬНІКАЎ, ДЗЕ ЎЗАРАНЫ
ДАЎНІЯ МЕЖЫ
СОРМАВЕЦ:
Спынеце гутаркі, таварыш, аб чым вы
Шумеце там, нібы у нейкай краме?
