Старонка:На паняволеных гонях (1928).pdf/13

∗
∗     ∗

Цяпер іх сіла, — наша кроў
Чырвоніць мур, цьвіце на гонях.
Яны нам сэрца рвуць з грудзёў.
Прыкладам б‘юць — друзгочаць скроні.

На трэсках вырубленых пушч
Сьляды растрэленых паўстанцаў.
Пакору ад працоўных гушч
З жыцьцём вымушваюць пазнанцы.

Хутчэй ударыць бы па іх
З усім размахам нашай сілы!
Хутчэй даждаць часоў нам тых,
Калі-б удар наш — ім магіла.

Зацялі губы да крыві,
Нутро сасьмягла дамаганьнем:
„Бі акупанта, з корнем рві!“
Зьдзек страшны іх, ды горш чаканьне.

Што-ж, акупант, бушуй пакуль, —
А мы мець будзем перамогу.
На вас усіх нам хопіць куль.
На помсту нашу — вас нямнога.