Адсюль вывад крытыка, які папахвае дыфамацыяй: „пры такім стане рэчаў у істоце, паводле вершаў Ц. Гартнага, няма нікай розьніцы між працаю ў капіталістычных умовах! ва ўмовах нашае савецкае рачаіснасьці“.
Але можна спытацца ў крытыка: чым ён кіраваўся, даючы скарочаную і, значыцца, скажоную ім цытату з аўтэнтыку?
А ў аўтэнтыку чытаем:
|
Галасы |
Скажэньне тэксту — відавочнае, і калі так, дык якімі нікчэмнымі зьяўляюцца выпады крытыка супроць усяе работніцкае лірыкі Гартнага ад часу рэволюцыі!
Наадварот, увесь верш „Праца“, з якога зроблена цытата, прасякнуты дынамікай працы:
|
Як адзін, |
Зразумейце-ж, Кундзіш, не рабочыя, як хочацца вам, „мруць“ у духаце, у стоме, у поце“, а галасоў рабочых ня чуваць у нясутрыманым руху працы.
