Старонка:На залатым пакосе (1927).pdf/44

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

Я ня знаю адкуль гэты сьмех,
Але хлопцы чаго тут сьмяяцца, —
Наша радасьць ня згіне у цьме,
Наша песьня надзей і юнацтва!

|}