Гэта старонка была вычытаная
І цяпер
Над сівымі абшарамі
Паланее крывёю наш сьцяг, —
Гата кроў
Узьнялася пажарамі,
Гэта сымбаль вясны і жыцьця.
Не здарма-ж на грудзёх
Неба сьнежнага
Нашых песень агні
Запаліла вясна, ―
Аб тых днёх,
Днёх паўстаньня мяцежнага
Не забыцца ніколі нам!
|}
