Перайсці да зместу

Старонка:Нараджэньне чалавека (1931).pdf/78

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Вось толькі турбуе
Пытаньне адно, —
Куды пакіруе.
Жыцьця старно?

У сьвет —
Дзьверы насьцеж!
Дарогі-ж вядуць —
Ці ў радасьць і шчасьце,
Ці ў гора й бяду…
...........
Умей выбіраць: хвалім мы
З веку ў век,
Калі перад сонца хвалямі
Стаў чалавек.

10

Выроўніваюцца дні.
Грудзі лягчэй уздыхаюць.
Сілай здабытых крыніц
Здабытая слава крыляе.

І рушыцца час весялей
З песьняю творчай работы.
Цяпер і Марылі лягчэй,
Працу знайшла ў пераплётнай.

Сшываючы аркушы кніг,
Іголкаю пальцы калола,
Як толькі наступныя дні
У думках засьвецяць, як золак.