Гэта старонка не была вычытаная
Сядзелі.
Маўчалі.
Пяялі-шумелі,
Я к струны, бяз слоў,
Вішнёвыя карусэлі
Садоў.
8
...............
— Вось так і кажу: прымай ці бывай.
Ці нашым, ці вашым!
Раз і адказ.
— Ты добры, прыветны і дзіўны бязьмеры.
„Прымай ці бывай"… Нецярплівы.
Няўжо гэтак проста: адчыніш дзьверы
I кінешся ў горад гурчлівы
Адразу за працу, да поту, аддана,
Што сіл толькі ў жылах дзявочых,
I гэтым залечыш балючыя раны
У справе сялян і рабочых?
Ты агітатар нядрэнны, ніколі,
Аднак-жа і дзіўны бяз меры…
— Ты ведаеш добра, што я ў комсамоле,
Таму, здэцца, можаш мне верыць.
— Я верую ў шчырасьць тваіх пажаданьняў,
Твая мне так дорага чуласьць.
Куды мне ісьці і якімі шляхамі,
Каб думкі згубіць аб мінулым?
