Старонка:Мая ліра (1924).pdf/86

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

ТЭСТАМЭНТ.

Калі мой дух пазве Бог за магілы,
Калі змагаціся ня стане мне ўжо сілы,
Калі цяжкі дзірван залягне надамной, —
„Зямліца родная, ты будзь тады гарой!..

Апошнюю малітву да Бога я нясу,
Сьлязамі горкімі я сэрца парушу,
Каб божы голас мне пачуці над сабой, —
„Зямліца родная, о будзь-жа ты гарой!“

Славян абрад маніўся я прыняць,
І роднай моваю Дажбога праслаўляць…
А мо‘ сябры мае пайдуць калі за мной, —
„Зямліца родная, ты будзь тады гарой!“