Гэта старонка не была вычытаная
Другі раз, калі у школку
Маці выпраўляла
І ражанчыкам з касьцёла
Пабагаслаўляла.
Пры арбе раз трэці бачыў
Я твой вобраз мілы,
Той парой, калі змадзеў я,
Выбіўшыся з сілы.
Раз чацьвёрты, як народу
Гаварыў аб Богу
І паказваў з верай пэўнай
Лепшы шлях-дарогу.
А раз пяты і апошні,
Як самлеў ад труду,
Палам змучаны агнёвым,
Прасіў неба цуду.
Цяпер дарма прызываю
Горкімі сьлязамі:
Баліць сэрца, нет патолі,
Сумен цэлмі днямі.
