Гэта старонка не была вычытаная
Весьці з ворагам змаганьне.
— Ой, лясы-бары шумлівы
Па-наднёманскай зямліцы!
Хай-жа будзе край шчасьлівы, —
Хай ня будзе меж-граніцы!..
Гэта сьпеў дзяўчыны
Паўстанкі Марыны.
Пра Марыну будзе жыць паданьне,
Будзе жыць вякамі…
У людзей цяпер ня сэрца — камень,
Ні кранеш, ні ўзрушыш
Сказам пра паўстаньне…
Але год за годам плыне,
Вецер точыць камень…
А паданьне аб Марыне
Будзе жыць вякамі.
|}
