Перайсці да зместу

Старонка:Марына (1926).pdf/37

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

XII

Каля рэчкі касец косіць…
Каля рэчкі касец косіць
Ды закасіў вечар росны…
А каля пакосу,
На вузкай палосе
Дажынае жнейка жыта…
Ой, ды гэта жыта
Коньмі ня прыбіта,
Не паломана ды чужацкім станам.
Не гамоніць лес наш паўстаньнем.
Ад пана-улана
Зямля адабрана, —
Вольнаю стала краіна…
Эх, ня ўся краіна —
Толькі палавіна!..
Гэтак быць не павінна!..
Каля рэчкі,
Каля Сьвіслачы
Іван-ваявода косіць.
Слухае Іванка,
Як над Нёманам людзі галосяць…