Перайсці да зместу

Старонка:Марына (1926).pdf/12

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Як-жа ён, як
Апявае мінулыя дні?..
Яго струны — нібы авадні —
Жаласна енчаць…
Гэта — сьпеў сівой старасьветчыны.
Я пяю — што рабілася ўчора…
Нават там, дзе плач і гора —
Мой сьпеў вясёлы…
Жыцьцё цяпер — бурлівы вір…
Даўно разьбіў жабрацку ліру…
Ужо ня сёньня
Плакаць кінуў…
Мой сьпеў вясёлы, —
Я сьпяваю
Пра красуню-дзяўчыну
Пра паўстанку Марыну.